آموزش کار با بیسیم

آموزش کار با بیسیم فناوری تلفن های همراه با سرعتی شگفت انگیز پیشرفت می کند اما این تلفن ها با تمام مزیت هایی که دارند بسیار آسیب پذیر هستند و بدون وجود دکل های مخابراتی کاملاً بی فایده هستند.

با این حال، تلفن های بیسیم واکی تاکی چطور؟ این دستگاه ها (رادیو های دوطرفه) قدیمی ارتباط بیسیم کوتاه برد را در مکان هایی که تلفن های همراه کارایی ندارند، امکان پذیر می کنند.

واکی تاکی چیست ؟

درباره این موضوع در مقاله بیسیم واکی تاکی چیست؟ بیشتر توضیح دادیم و به بررسی دقیق آن پرداختیم. در اینجا نیز اشاره ای به این موضوع میکنیم.

واکی تاکی ها رادیوهای بیسیم و قابل حملی هستند که ابعاد مناسبی دارند و تقریباً می توان گفت در هر مکانی منتقل می شوند. آنها بسیار شبیه به گوشی های تلفن همراه هستند، با بدنه ای که شامل میکروفون و بلندگو و همچنین یک آنتن است.

برخلاف تلفن های همراه، بلندگو و میکروفون واکی تاکی دقیقاً درکنار هم قرار گرفته اند و صدای باند بسیار بلندتر و قوی تر است.

آموزش کار با بیسیم

درواقع دستگاه های واکی تاکی، رادیوهای فرستنده و گیرنده ای هستند که با باطری کار می کنند. آنها یک کانال نیمه دوبلکس دارند این به این معنی است که تنها یک دستگاه واکی تاکی در یک کانال معین می تواند یک سیگنال را در یک زمان ارسال کند، اگرچه بسیاری از بیسیم ها می توانند همان سیگنال را دریافت کنند.

به عبارت دیگر، برخلاف تلفن های همراه که در آن هر دو طرف می توانند مکالمه را با جریانی بی وقفه قطع کنند و یا به مکالمه ادامه دهند دستگاه های واکی تاکی از یک سیستم فشار به دکمه مکالمه (PTT) استفاده می کنند.

شما برای شروع مکالمه باید این دکمه را نگه دارید و پیام خود را بفرستید و برای دریافت پیام باید این دکمه را رها کنید. اما از آنجایی که مجبور نیستید برای انجام هر مکالمه شماره گیری کنید، استفاده از واکی تاکی سریع و آسان است.

از همه مهم تر بیسیم های واکی تاکی به سیگنال های پیچیده تلفن همراه متکی نیستند آنها مستقیماً به یکدیگر متصل می شوند و پیام را انتقال می دهند پس بیسیم ها وقتی شبکه های سلولی در هنگام بلایای طبیعی یا قطع برق از کار می افتند، همچنان کار می کنند. آنها عمدتاً برای ارتباط کوتاه برد طراحی شده اند.

به طور اغلب در کسب و کارها از واکی تاکی استفاده می شود تا کارکنان یک مجموعه بتوانند در داخل و اطراف محل کار خود در ارتباط باشند. دوستداران طبیعت در طول سفر خود خصوصاً در مکان هایی که تحت پوشش خطوط تلفن همراه نیست از بیسیم برای ارتباط با هم سفران خود استفاده می کنند.

در ادامه چگونگی پیشرفت و توسعه این دستگاه ها و همچنین ضروری بودن استفاده از آنها را خواهید دید.

اجزاء یک بیسیم واکی تاکی

همه واکی تاکی ها دارای اجزای اصلی یکسانی هستند. اینها شامل یک بلندگو، میکروفون، باطری، آنتن، برخی مدارهای الکترونیکی و دکمه با نماد PTT هستند. این قطعات به صورت پشت سرهم برای ایجاد سیگنال رادیویی کارایی دارند. فرض کنید با گروهی از دوستانتان در رودخانه ای در منطقه ای دورافتاده هستید.

شما دکمه PTT بیسیم خود را فشار می دهید تا با اعضای گروه صحبت کنید، همانطور که در حال صحبت هستید واکی تاکی صدای شما را به سیگنال های رادیویی تبدیل می کند که این سیگنال ها بعضی از طیف الکترومغناطیسی هستند.

سیگنال ها با سرعت نور (299338 کیلومتر در ثانیه) به همه رادیوهای دیگری که در محدوده شما و در همان کانالی که شما صحبت می کنید هستند حرکت می کنند.

اگر بخواهیم به طور خلاصه به چگونگی کارکرد رادیوها بپردازیم، رادیوها سیگنال هایی را در هر یک از میلیون ها فرکانس ممکن ارسال و دریافت می کنند که با واحدهای هرتز ( سیکل در ثانیه) نشان داده می شوند. این واحدها اغلب کیلوهرتز (KHZ) و مگاهرتز (MHZ) هستند.

واکی تاکی های دیجیتال مدرن ممکن است روی ده ها کانال احتمالی ( با باند فرکانس) کار کنند. بنابراین برای برقراری ارتباط با دوستان خود، باید مطمئن شوید که همه در یک گروه از یک کانال استفاده می کنید.

تمام بیسیم های واکی تاکی برای کار بر روی فرکانس های رادیویی خاص ساخته شده اند که اغلب این فرکانس ها را دولت مستقر در هر کشوری تعیین می کند اما به طور معمول برای استفاده شرکت ها یا به اصطلاح BUSINESS BAND در هر کشورها بین 450 تا 470 مگاهرتز می باشد.

فرکانس ها به ویژه در سطح عمومی بسیار محدود هستند. همانطور که در ادامه خواهید خواند بسیاری از واکی تاکی ها دارای ویژگی هایی هستند که برای فیلتر سیگنال های رادیویی اغلب به دلیل آب و هوا و یا سایر موانع مغناطیسی به اطراف منعکس می شوند، به همین دلیل است که گاهی اوقات سیگنال های دیگر را به طور اتفاقی دریافت می کنند.

در ادامه درباره نحوه فیلتر کردن سیگنال ها بیش تر خواهید آموخت. در حال حاضر قصد داریم به چگونگی ظهور واکی تاکی ها و چگونگی محبوبیت آنها بپردازیم.

جنگ جهانی و بیسیم واکی تاکی

مانند بسیاری از فناوری های نو ظهور، این جنگ بود که کمک کرد دستگاه های واکی تاکی درمدت کوتاهی از نمونه اولیه به تولید و استفاده انبوه برسند. در طول جنگ جهانی دوم، نیروهای ایالات متحده و متفقین اولین کسانی بودند که این رادیوهای جدید را به طور گسترده مورد استفاده قرار دادند.

در اواخر دهه 1930 گروه های مختلفی روی این نوع رادیو کار می کردند. بنابراین نمی توان پیدایش دقیق دستگاه واکی تاکی را به یک شخص یا شرکت نسبت داد.

مهندس رادیو آل گراس و مخترع کانادایی دونالد هینگز و گروه های تحقیقاتی در شرکت تولیدی گاوین (GAVIN) که اکنون بیش تر با نام موتورولا ( MOTOROLA) شناخته می شود، در خط مقدم این موج فناوری بودند.

درست قبل از سال 1940، موتورولا یک دستگاه فرستنده و گیرنده قابل حمل تولید کرد که در فرکانس های 3 تا 6 مگاهرتز کار میکرد. اما مستعد کاهش کیفیت سیگنال بود و این مسئله باعث ایجاد خلل در ارتباط می شد.

اولین طراحی که به صورت انبوه وارد میدان جنگ شد و اولین طرحی که برچسب واکی تاکی را به خود اختصاص داد موتورولا SCR-300 بود. این دستگاه موج FM و 40 تا 48 مگاهرتز بود و نسبت به دستگاه قبلی دارای تداخل کم تر و برد بیش تر حدود (4 تا 8 کیلومتر) بود.

به طور کلی سیگنال های مبنی بر موج FM مزیت Squelch را ارائه می کردند که به این معنی است که بلندگو تا زمانی که سیگنال دریافتی برسد هیچ صدایی را دریافت و پخش نمی کند.

بیسیم SCR-300 دقیقاً به اندازه گوشی های هوشمند مناسب نبود. این دستگاه به یک کوله پشتی که دارای باطری است همراه با لوازم الکترونیکی و یک آنتن 84 سانتی متری متصل بود و حدود 13 کیلوگرم وزن داشت.

پس از جنگ جهانی دوم، فناوری واکی تاکی وارد بازار شد و نسخه های نظامی کوچک تر، سبک تر و قدرتمندتر شدند. علاقه مندان به بیسیم های آماتور شروع به استفاده از این دستگاه ها کردند و به مرور دستگاه های مقرون به صرفه برای استفاده در خانه یابه صورت اسباب بازی هم تولید شدند.

فرکانس کاری

همه بیسیم های واکی تاکی برای کار کردن روی فرکانس های خاصی ساخته شده اند که معمولاً در هر کشوری دولت آن کشور فرکانس های مجاز را تعیین می کند. به عنوان مثال پلیس و آتش نشان فرکانس های خاص خود را دارند تا سیگنال های عمومی و تجاری با فرکانس های اضطراری و انتظامی تداخل نداشته باشند.

بیسیم های واکی تاکی مجاز عرضه شده وات خروجی آنها 0/5 وات است که آنها را به دستگاه های بسیار کم مصرف تبدیل میکند. این نوع واکی تاکی ها برای استفاده شخصی کاربرد دارند.

تلفن همراه هوشمند یا تلفن بیسیم واکی تاکی

همانطور که تلفن های هوشمند پیچیده همچنان در حال گسترش هستند به راحتی می توان فهمید که چرا برخی از مردم بیسیم واکی تاکی را به عنوان فناوری منسوخ شده می دانند این موضوع زمانی صادق است که در حال حاضر بسیاری از برنامه های گوشی های هوشمند قابلیت PTT واکی تاکی را شبیه سازی می کنند.

اما حتی با وجود برنامه های گفته شده، تلفن های همراه هیچ شباهتی به واکی تاکی ندارند. تلفن های همراه همیشه به اپراتور ها و دکل های مخابراتی خود وابسته هستند و با وجود شبیه سازی قابلیت PTT باز هم ایجاد ارتباط آنی با یک تلفن دیگر امکان پذیر نیست.

بنابراین برای دوستداران فضای باز یا هرکس دیگری که خارج از محدوده شبکه های تلفن همراه است، هیچ جایگزینی برای بیسیم های واکی تاکی نیست.

علاوه بر این تولیدکنندگان دستگاه های واکی تاکی به طور مداوم محصولات خود را بهبود می بخشند حتی آنها را با محبوبیت تلفن های هوشمند مرتبط می کنند. به طور مثال Cobra Electronic یک گوشی مجهز به بلوتوث تولید کرده است که از طریق این قابلیت می توانید با گوشی همراه خود ارتباط برقرار کنید.

همچنین قابلیت دیگر این برند (Cobra) تولید بیسیم های واکی تاکی است که قابلیت ضبط مکالمه را دارند و شما تا حداکثر 20 ثانیه می توانید پیام دریافت شده از دست رفته را بشنوید و دیگر نیازی نیست که از فرستنده بخواهید پیام را تکرار کند.

جمع بندی

همه این پیشرفت ها حاکی از مفید بودن دستگاه های واکی تاکی است و با پیشرفت های که در این حوزه درحال انجام است می توان آینده ای روشن را پیش بینی کرد.